Σλανγκ του Εμφυλίου. Έτσι ονόμαζαν οι αντάρτες την περιοχή ανάμεσα στις δύο Πρέσπες, η οποία ήταν κατάφυτη σε αντίθεση με άλλες ορεινές περιοχές, όπου διεξήχθη ο Εμφύλιος.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Ο μουσικός είχε φτιάξει μια χορωδία με τα αετόπουλα, τα μικρά παιδιά της Άφρικα, όπως αποκαλούσαν την περιοχή ανάμεσα στις δύο Πρέσπες, όπου βρισκόταν από ένα χρόνο η έδρα της Προσωρινής Δημοκρατικής Κυβέρνησης. Οι συνθήκες εκεί ήταν διαφορετικές από όλη σχεδόν την υπόλοιπη επικράτεια του επαναστατικού κράτους, που αποτελούνταν πια από βουνοκορφές ή από πλαγιές και οροπέδια με ακατοίκητα πλέον χωριά. Μόνο οι κάτοικοι της Άφρικα και των οικισμών στο υπόλοιπο Βίτσι είχαν πολλαπλασιαστεί, καθώς η παρουσία των ανταρτών έδινε δουλειά και ασφάλεια στους ντόπιους. Ήταν άνθρωποι που στο παρελθόν είχαν κυνηγηθεί για τη σλαβομακεδονική καταγωγή τους και, παρότι θα μπορούσαν να μεταναστεύσουν βορειότερα, όπου οι Γιουγκοσλάβοι είχαν δημιουργήσει πλέον μια ξεχωριστή δημοκρατία για τους ομοεθνείς τους, παρέμεναν στην Ελλάδα, αφού η κυβέρνηση των ανταρτών τους αντιμετώπιζε φιλικά. Μαζί με τους πρόσφυγες από τον Πόντο, που είχαν πάει στην περιοχή μετά το '22, απασχολούνταν στα οχυρωματικά έργα και στις διάφορες ανάγκες που γεννούσε η καθημερινότητα ενός στρατού, ο οποίος, μετά την εκκένωση του Γράμμου, είχε, τουλάχιστον τοπικά, αυξηθεί. (Κώστας Κουτσομύτης, Ευάγγελος Μαυρουδής, Το Κόκκινο Τανγκό, εκδ. Κέδρος, Αθήνα 2016, σ. 188-189).