Εθνικό φαυλιστικό για τους Τούρκους, μεσαιωνική λέξη, προέρχεται από την Άγαρ, που στην Παλαιά Διαθήκη είναι παλλακίδα του Αβραάμ και μητέρα του Ισμαήλ, γενάρχη των Αράβων και κατά συνέπεια όλων των μουσουλμάνων. Βλ. Νίκος Σαραντάκος, Το ζορμπαλίκι των ραγιάδων. Ανιχνεύοντας το 1821 μέσα από τις λέξεις του, Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, Αθήνα 2021, σ. 27. Και η Μαρία Ιορδανίδου στη Λωξάντρα (1963) αποκαλεί τους Τούρκους αγαρηνά σκυλιά.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ
- Τα κλαύματα και τους θρήνους οπού έχουν οι σκύλοι οι Αγαρινοί και κοντεύουν να ψοφολογήσουν από τον φόβο τους, πλην γνωρίζετε την ολιγοκαρδίαν οπού έχουν οι Αγαρινοί. (Στάικος Σταϊκόπουλος σε επιστολή του από το Άργος 4/4/1821).
- Πολλοί εξ αυτών εδυσφόρουν ν' αφήσωσιν εις την θηριότητα των Αγαρηνών τους πληγωμένους συγγενείς και φίλους των. (Χριστόφορος Περραιβός).
- Ή θα καταφανισθείτε από χέρια αγαρηνά. (Διονύσιος Σολωμός, Εις τον θάνατον του Λορδ Μπάιρον, 1824).