Ο ανήκων στο κίνημα της Anarcho-punk. Το μουσικό αυτό είδος αναπτύχθηκε στην δεκαετία του 1970 και άκμασε στην δεκαετία του 1980. Η ετυμολογία της λέξης punk είναι αβέβαιη. Κατά μία θεώρηση η αρχική σημασία της λέξης είναι σάπιο ξύλο χρησιμοποιούμενο ως ξυλεία από όπου κατέληξε να σημαίνει ο,τιδήποτε το άχρηστο (η σημασία αυτή μαρτυρείται το 1869) και μετά ένα ανεπιθύμητο πρόσωπο (μαρτυρείται από το 1908). Μία άλλη θεώρηση είναι ότι προέρχεται από το ισπανικό pu(n)to = πόρνη, το οποίο επίσης ήταν μια αρχική σημασία της λέξης, μόνο που δεν ταιριάζει φωνολογικά. Στον 20ο αιώνα η λέξη έφτασε να σημαίνει έναν μικρο-εγκληματία, χούλιγκαν, μέχρι που όρισε το μουσικό και πολιτιστικό κίνημα της punk rock στη δεκαετία του 1970. Πρωτοπόρα αναρχοπανκιά υπήρξαν οι Crass και οι αναρχοφεμινίστριες Poison Girls και ακολούθησαν οι Flux of Pink Indians, οι Subhumans, οι Chumbawamba, Conflict κ.ά., ενώ η αναρχοπάνκ μετά το 1977 συνδέθηκε με τους Sex Pistols. Εμφανισιολογικά χαρακτηριστικά των αναρχοπανκιών είναι τα ξυρισμένα κρανία με μοϊκάνες ή βαμμένα μαλλιά σε μη φυσικά χρώματα, λ.χ. ροζ, μοβ, φούξια, γαλάζια, πράσινα κ.ο.κ., δερμάτινα, T-shirts με χιουμοριστικά ή επιθετικά θέματα και ατάκες, σχισμένα ρούχα, τατού και εξτράβαγκαντ κοσμήματα ή καρφιά και λεπίδες που χρησιμοποιούνται αντί για κοσμήματα, Dr Marten μπότες ή στρατιωτικές μπότες. Υπάρχει, επίσης, μια ρευστότητα φύλου στις πανκ εμφανίσεις. Στην Ελλάδα η ακμή της αναρχοπάνκ στις δεκαετίες του 1970 (τέλος) και 1980 συνέπεσε με την άνοδο των αντιεξουσιαστικών κινημάτων στη μεταπολίτευση μετά την πτώση της στρατιωτικής χούντας το 1974 και με την άνοδο της συνοικίας των Εξαρχείων ως κέντρο της αντιεξουσιαστικής και αναρχοπάνκ κουλτούρας.
Παραδείγματα[]
- Όταν πετάχτηκαν στο χώρο τα άτομα της εποχής 76 - 90 το κίνημα είχε ξεκαθαρίσει με απο που έρχεται και που πάει. Σε κάποια δυτικοευρωπαικά κράτη (πχ Γερμανία) ο κομμουνισμός ήταν απαγορευμένος με νόμους σαν το ιδιώνυμο, ενώ γενικά είχε επικρατήσει ο ευρωκομμουνισμός (που οδήγησε σε σκηνικά τύπου Βελτρόνι ). Υπήρχεαν άφθονα κατάλοιπα του φασιμού κλπ και μπόλικος συντηριτισμός αλλά και η εργατική τάξη αναπτυσσόταν γοργά "όσο σχεδόν" και το κομμάτι της διανόησης. Τα πάνκια εννοείται ότι ξεκίνησαν από τα περιθωριοποιημένα στρώματα της αγγλικής και αμερικανικής νεολαίας προσανατολισμένα από το χίππικο - αλήτικο και φιλειρηνικό πνεύμα, τη γενιά του 68, γιατί πέρα από την παιδεραστική επίδραση της καθολικής εκκλησίας σε Αγγλία, Ιρλανδία πάνω στα φτωχότερα στρώματα υπήρξαν και δυναμικά στοιχεία που εκφράζονταν ελάχιστα ή καθόλου πολιτικά με τους κλασσικούς τρόπους ή απλά ήθελαν να ανατρέψουν το συντηριτικό κατεστημένο (με την κλασσική αναρχική έννοια). Ωστόσο όταν δεν βρίσκεις ένα σχετικά ολοκληρωμένο μοντέλο να παρουσιάσεις πέι να πει ότι βολεύεσαι με τα υπάρχοντα και βλέπουμε. Προφανώς απο τη στιγμή που άρχισαν κάποιοι να ασχολούνταιμε τη μουσική και εφόσον το μουσικό κατεστημένο είχε ήδη γιγαντωθεί (και οι ροκ καλλιτέχνες το είχαν ρίξει ήδη στην κλασσική έχοντας παρουσιάσει όλα όσα είχαν να πουν ή το γύριζαν στο προσωπικό, ενδοσκοπικό κλπ), οι νέοι μουσικοί ακόμα και αν ζούσαν τη μουσική απο κοντά και όχι απο μέσα (δηλ με ελάχιστες γνώσεις) έφτιαξαν απλά μια κουλτούρα αντίστασης. Προφανώς μέσα της έμπλεξαν αξεδιάλυτα σκινάδες με σκα-ρέγκε καταβολές, πανκιά κλασσικά (σήμερα) αλλά και αναρχοπάνκια αλλά σταδιακά εφόσον άρχισαν να κινούν το ρεύμα έφτιαξαν όλο το new wave κίνημα που "καλώς ή κακώς " (όπως λεγόταν τότε) έμπλεξε με τα ηλεκτρονικά στοιχεία, ή έβαλε στοιχεία ροκενρολάδικα, μεταλλάδικα, πήγε στα χαρντκόρικα κλπ. Η κουλτούρα φυσικά εκφράζεται βασικά στο στίχο. Oι Black Saabbath είχαν πολιτικό στίχο αλλά και άνοιξαν τα κλασσικά μεταλλάδικα θέματα. Ωστόσο οι απόγονοι τους έδειξαν να επηρεάζουν σχεδόν κατ' αποκλειστικότητα με "στρατιωτικά" προτάγματα δύναμης που τα έμπλεξαν με λυρισμό για γκόμενες ημίγυμνες ή παραμύθια με δράκους, κακία-σατανισμό κλπ μιλώντας στην καλύτεραη περίπτωση μεταφορικά.Είναι δυνατό να πούμε ότι αυτοί μπορούσαν να πλησιάσουν την κοινωνία? Τα πάνκια με το στίχο τους ξαναγύρισαν (για να θυμηθούμε και το γεροΜΑρξ) τη ροκ ποίηση στα θεμέλια που πρέπει να έχει η στρατευμένη στην κοινωνία τέχνη δηλ την μεταβολή της προς το σημείο που η τέχνη μαζί με το καρβέλι να γίνουν κτήμα και του τε΄λευταίου ατόμου που ενδιαφέρεται (αφού γνώρισε και όχι επειδή του στέρησαν). Εννοείται ότι το πανκ δεν έβαλε διαχωριστικά στην καταγωγή αλλά επειδή δεν είχε και πολιτικό προσανατολισμό μπήκε για τα καλά στη μουσική βιομηχανία με τα γνωστά αποτελέσματα. Ωστώσο ο θατσερισμός ξανάρχεται σήμερα ασυγκράτητος, τα Φώκλαντ έγιναν Ιράκ και αΦγανιστάν, η πρώτη γενιά του πάνκ έγινε 50-60 χρόνων (βάζοντας και τους πρώιμους πχ DEad Boys, New york dolls κλπ) και ξαναβγαίνει δυναμικά στο σκηνικό. Το κοινό που ΔΕΝ συμμετείχε μπορεί πια να καταλάβει ευκολότερα το πρόταγμα (το τότε και το τωρινό). Η Γενιά του Χάους (ΓτΧ) μζί και τα περισσότερα γκρουπ της εποχής εκείνης ήρθε λοιπόν (1982) σε μια εποχή που έξω οι CRASS παίζανε το "punk is dead" και μαζί και η 2η γενιά του πανκ που είχε δει που κατέληξαν οι πρωτοπόροι.στο εξωτερικό. Στη βιομηχανία, στην πρέζα, στην απομόνωση ή στην καλύτερη σε κολλεκτίβες. Μαζί είχαν αρχίσει να απτύσσονται και τα ποστ πανκ κινήματα (dark wave, πειραματιστές πχ Yello, Cabaret Voltaire κπλ). Στην Ελλάδα φυσικά το ζούσαμε σαν πρώτη γενιά αλλά σχετικά σύντομα ενσωματώθηκαν και άλλα σχήματα πχ ΑΝΤΙ και όλη η προσπάθεια της Creep records ώστε σύντομα πιάσαμ και τους Ευρωπαίους, μουσικά γιατί στο άλλο πεδίο ήταν ο καθένας για πάρτι του. Προφανώς και είναι δύσκολο όταν η κοινωνία δεν δίνει δυνατότητες να είναι κανείς ανεξάρτητος χωρίς εφόδια από οικογένεια ή σαν δημόσιος υπάλληλος. Ανεξάρτητα απο αυτό το ίδιο το πρόταγμα σταδιακά εξασθενίζει. Ο καλιτέχνης μπορεί να είναι δυνατός σαν το φιλόσοφο αλλά το πρόταγμα σαλεύει. Απο την άλλη ας μην ξεχνάμε και την καπιταλιστική αντίδραση.Το Πασόκ θέλοντας να στεριωθεί στην εξουσία κυνήγησε όλα σχεδόν τα κινήματα από το καταληψιακό (όπου υπήρχαν αντιδράσεις από το τοπικό κίνημα) ως των αντιρρησιών στράτευσης.Το ελληνικό πανκ μπλέχτηκε σε λολο το κίνημα του @@@ προτάγματος και του περιθωρίου (τελικά) αλλά ο χρόνος δεν άφησε το δυναμικό του να μείνει ενωμένο επειδή η εναλλακτικότητα είναι κάπως αδύναμη, η Ελλάδα λίγη και ο καθένας πρέπει στον καπιταλισμό να κοιτάξει τον εαυτό του. Νομίζω κανένας δεν μπορεί να ξεχ'άσει ότι ζήσαμε τότε, ούτε και μπορεί να ξαναστηθεί η σκηνή απλά μπορεί να στέκεται δίπλα στο χιπχοπ κλπ με βάση τα σημερινά δεδομένα. Ο Μουσικός πάντα έχει το δικό του κοίταγμα και μπορεί να προσφέρει ή να θεωρήσει ότι δεν έχει νόημα να το κάνει. Η επεανάληψη κουράζει αλλά δεν πιστεύω ότι το πανκ είχε τέτοια δυναμική. Η δε ΓτΧ όπως έχει προσεχτεί γύρισε το ύφος της στο πιο σκοτεινό, ίσως μεταλικό, οι δημιουργοί οπωσδήποτε το θέσαν καλίτερα.. Συνδύασαν αναρχοστίχο με πεσσιμισμό (ως προς το κοινωνικό στοιχείο). Είναιν βλακώδες να βλέπει κανείς ότι απογοητεύτηκαν τόσο ώστε να αφήσουν τη σκηνή. Η μουσική προχωράει, η νεολαία το ίδιο και όλη η παλιά γενιά , μπορεί να παίξει πάντα δίπλα στη νέα, εφόσον λέει τα ίδια πράγματα. Σήμερα κανείς δεν θα παραξενευτεί αν δει μια χάρλευ ή μια μερτσεντές να κατεβάσει 5 π΄νκια, τίγκα στη μπύρα. Χμ. Κακά τα ψέματα. Μόνο στρουθοκαμηλίζοντας θα πει κανείς ότι πρέπει να υπάρχει κυρίαρχη η λογική του 80 σαν φασισμός καταντάει.Το ζήτημα εξάλλου ακόμα και για τον τελευταίο μα΄λακοπίτουρα πιτσιρίκο πρέπει να είναι το να δώσει όλο το θετικό στοιχείο στις μάζες, και αν είναι δυνατό να ζήσει μέσα απο κεί (πράγμα αδύνατο για το πανκ μας), ενώ για άλλες ροκ φόρμες έγινε κατορθωτό. Ίσως χωρίς τον ηλεκτρισμό, ποιός ξέρει.. με κιθάρες και απλά τυμπανάκια, να λιώσουμε ξανά τους χώρους κλπ. (Η γενιά του Χάους, Indymedia).
- Πριν καποια αναρχοπανκια ξυριστουν και την δουν ''skins'' :D (Phorum).
- είμαι 20 χρονών και πεθαίνω για ένα 17χρονο αναρχοπανκιο ίδιο με τον Ρόμπερτ Ντενίρο στο Taxi Driver . είναι ίδιος άλλα με πολλά σκουλαρίκια στα χείλη και στη μύτη Τι να κάνω?Να του την πέσω?Πάει δευτέρα λυκείου και εγώ είμαι δεύτερο έτος στη σχολή.Πείτε μου τι να κάνω θα τρελαθώ. (Lifo).
- Αναρχοπανκιό και φρίκουλας είναι ο άνθρωπος, και μάλιστα λάϊτ. ¨οχι τίποτα εξτρίμ πράγματα. Να διαδώσει το στύλ θέλει. (Κουρευτείτε όπως ο Κιμ Γιονγκ Ουν).
- - Με το τάμπλετ στα Εξάρχεια είσαι ρε φίλε; Εξαφάνισέ το! - Σμαρτφοουν ρε συ. Δεν κουβαλαω ταμπλετ εξω. Αλλα χαλασε και εδω το μερος μαν. Δεκα καγκουρια για ενα αναρχοπανκιο. Ολοι με τα αιφονια στα χερια. Sad. (Διάλογος στο Μπου).