Από τη γαλλική λέξη argent, είναι παλαιακός μαγκίτικος τρόπος να αναφερθείς στο χρήμα, που βρίσκουμε σε ρεμπέτικα και λαϊκά άσματα.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Το αρζάν (στίχοι: Νίκος Ρούτσος, μουσική: Γιάννης Τατασόπουλος, τραγουδούν: Κώστας Ρηγόπουλος, Ιωάννα Μακρή, 1955)
Ο κόσμος τώρα σ’ εκτιμά
μονάχα απ’ τους παράδες
κι όσοι δεν έχουνε λεφτά
τους λένε φουκαράδες.
Αν σε δουν να πιάσεις φράγκα,
θα σε πουν νταή και μάγκα
κι αν δεν τα’ χεις το αρζάν,
θα σου πουν "aller vous en".
Οι Εύες τώρα την καρδιά
την έχουν στο στομάχι
κι ο έρωτας περιφρονεί
τον άνδρα που δεν τα `χει.
Αν σε δουν να πιάσεις φράγκα,
όλες είναι αυτές τα πάντα
κι αν δεν το’ χεις το αρζάν.
Ό,τι γουστάρεις τ’ αποκτάς
φτάνει να πεις το θέλω
κι όλοι σε λεν’ αφεντικό
και βγάζουν το καπέλο.
Αν σε δουν να πιάσεις φράγκα,
σου κολλάν μια ματσαράγκα
κι αν δεν το’ χεις το αρζάν,
θα σου πουν "aller vous en".