Παροιμία που θίγει τη συνήθη έλλειψη ενσυναίσθησης για την οδύνη του συνανθρώπου και δη για το κυριολεκτικό ή μεταφορικό κωλογαμήσι που υφίσταται στην ωχαδελφική λογική πέντε μέτρα μακριά απ' τον κώλο μου κι όπου θέλει ας μπει. Σύγκρινε με: κάνω τον πούστη με ξένο κώλο.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Τότε κάποιος που ήρθε καθυστερημένα μάς έφερε την είδηση πως σημειώθηκε μεγάλη έκρηξη στο κέντρο της Αθήνας. [...] Ξένος κώλος, ξένος πόνος, που λέει κι η παροιμία. Δεν βαριέσαι. (Βασίλης Βασιλικός, Καφενείο Εμιγκρέκ, Λιβάνης, Αθήνα 1998, σ. 74).